Deze ochtend is Lena terug naar huis vertrokken, peter, meter, opa en oma zorgen voor was, strijk, eten en een goed vertrek op Chirokamp. Wij hebben dus terug een dag Tashkent. Opnieuw valt op hoe rustig en groen het hier is. En hoeveel volk de overheid tewerkstelt. In elk metrostation wordt je bagage gecontroleerd. Dat de metaaldetector piept omdat je een zakmes bijhebt, doet er niet toe, en voor de grote rugzakken volstaat het als je zegt dat er alleen kleren en schoenen inzitten. Ook de paspoorten worden regelmatig nagekeken, hier zijn geen toeristen zonder gids dus dan doen ze wat gewichtig. Een babbeltje in het Russisch over het weer en het eten doet wonderen en oh ja, "de Belgen hebben niet goed gespeeld". Intussen is Sofie dankzij antibiotica terug onder de levenden, dat moet een vieze bacterie geweest zijn.
Vandaag doen we het rustig aan. We logeren in een aangenaam klein hotel met zwembad waar we nu even echt van genieten. Morgen nemen we een binnenvlucht naar Andijan vanwaar we over land de grens met Kirgizië zullen oversteken. Maar eerst nog eten (voor Sofie voor het eerst sinds drie dagen) en ons hotel cash betalen.De foto suggereert misschien een paleis, maar dat is het niet, dit is wat je moet verzamelen voor twee nachten.
Als alles goed gaat, schrijven we ons volgend bericht in Kirgizië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.