Tashkent

Onze eerste indruk van Tashkent is positief. We zijn in Azië, maar het is hier helemaal anders dan in de landen die we eerder bezochten. Een groot verschil is de rust in de stad (zie foto), er zijn geen toeristen en de lokale bevolking gaapt ons niet aan. Daarnaast merk je ook nog dat dit land een Sovjetverleden heeft. Zowat iedereen spreekt Russisch, de jeugd minder maar je vindt altijd wel iemand die het kan. Het is dikwijls ook gewoon de voertaal. Dit jaar geen gebarentaal en tekeningetjes dus, Sofie diept lang vergeten woorden terug op en merkt dat er veel snel terugkomt, vooral als het echt nodig is (rodeo met twee taxichauffeurs van de luchthaven naar het hotel, geld wisselen, enz). Geld is trouwens weer een issue deze reis. Geen geldautomaten en alleen briefjes zonder waarde (80 cent is het grootste, 16 cent het meest gebruikte) maken dat we dollars wisselen tegen letterlijk zakken vol geld en op restaurant meer dan 300 briefjes op tafel leggen om te betalen, het hotel krijgt gewoon een hele zak.
Morgen nemen we in alle vroegte de trein richting Samarkand, de reis begint dan echt. Eerste job daar: geld wisselen.